تیترآنی:همه ما دوست داریم شریک زندگی‌امان، بی‌نقص‌ترین آدم روی زمین باشد! ولی اگر با نظریه ضعف قدرت آشنا نباشیم، این میل و کمال‌گرایی بی‌انتها، حتما ما را اندوهگین خواهد کرد…!!!
برای درک بهتر این نظریه این داستان را بخوانیم:
در دهه ۱۸۷۰ رمان‌نویس آمریکایی، هنری جیمز، با ایوان تورگینف نویسنده شهیر روس، آشنا شد. جیمز بی‌اندازه مجذوب سبک آرامش‌بخش تورگینف شده بود.
تورگینف روی تک‌تک جمله‌هایش وقت می‌گذاشت، کلمات را صیقل می‌داد تا بالاخره به فرمی بی‌نقص برسد. اما در عرصه زندگی شخصی و اجتماعی همین خصوصیات جذاب از تورگینف همنشینی اعصاب خردکن می‌ساخت.
مثلا دعوت به میهمانی ناهاری را می‌پذیرفت، اما درست یک روز قبل یادداشتی می‌فرستاد که قادر نیست در میهمانی حضور یابد و بعد در یادداشت بعدی عنوان می‌کرد که بی‌صبرانه منتظر این میهمانی است و درست روز میهمانی دوساعت دیرتر در محل حاضر می‌شد.
برنامه‌ریزی با او مثل کابوس بود.
با این حال، همین خودسری و بی‌برنامگی
از او چنین نویسنده تحسین برانگیزی ساخته بود!!
همین پرهیز از عجله،
همین تمایل به تصمیم نگرفتن تا لحظه آخر،
همین خصوصیات بود که به خلق کتاب‌های شگفت‌انگیز و میهمانی‌های شام افتضاح می‌انجامید.
هنری جیمز در مورد تورگینف چنین نظر داد که رفتار او نمونه بارز نظريه «ضعف قدرت» است.
براساس نظریه ضعف قدرت:
هر قدرتی که یک فرد دارد، ضعفی را به همراه می‌آورد که ذاتی آن #قدرت است.
محال است که نقطه قوت‌هایی داشته باشیم بدون این که ضعفی به همراه نداشته باشند و همه خوبی‌ها در یک نفر جمع نمی‌شود.!
در زندگی هر فردی لحظاتی بحرانی وجود دارد، مثل دیدن و ناراحتی از ضعف‌های همسری که قبلا به عنوان بهترین همسر انتخاب کرده‌ایم.
دانستن این نظریه در این لحظات بحرانی بسیار کمک‌کننده است، چرا که نحوه‌ی نگاه ما به #کاستی‌ها دیگران را تغییر می‌دهد.
ذهن ما تمایل دارد نقاط قوت را تبدیل به نکات بنیادی و ضروری کند و همزمان، نقاط ضعف را پررنگ کرده و به عنوان زائده‌ای عجیب و غریب به آن‌ها بنگرد؛ درحالیکه در حقیقت، #نقاطضعف بخشی از #نقاطقوت و چسبیده به آن هستند.
البته درکیفت، نوع و مقدار کاستی‌های افراد تفاوت بسیار است،
ولی انتظار یک فرد کامل، انتظاری بیهوده است!
و یادآوری این نظریه که فرد کاملی وجود ندارد
(حتی خود ما، با برخورداری از نقاط مثبت فراوان)،
در لحظات بحرانی می‌تواند بسیار آرامش‌بخش باشد.
