تیترآنی:به نقل از مدیکال اکسپرس، یک تجزیه و تحلیل تلفیقی از شواهد موجود که در مجله BMJ Open منتشر شده است، نشان می‌دهد یک مکمل روی ممکن است به از بین بردن علائم عفونت‌های دستگاه تنفسی، مانند سرفه، احتقان و گلودرد و کاهش مدت زمان بیماری کمک کند.
اما کیفیت شواهدی که این یافته‌ها بر اساس آن‌ها استوار است متغیر است و مشخص نیست که فرمولاسیون یا دوز بهینه این ماده مغذی ممکن است چه باشد.
عفونت‌های دستگاه تنفسی شامل سرماخوردگی، آنفلوانزا، سینوزیت، ذات‌الریه و کووید-۱۹ است. بیشتر عفونت‌ها به خودی خود از بین می‌روند، اما نه همه و آن‌ها اغلب از نظر تاثیر بر خدمات بهداشتی و زمان صرف شده در مرخصی استعلاجی پرهزینه هستند. روی نقش کلیدی در ایمنی، التهاب، آسیب بافتی، فشار خون و در پاسخ بافت به کمبود اکسیژن دارد؛ در نتیجه در طول همه گیری کنونی برای پیشگیری و درمان احتمالی عفونت کووید-۱۹ علاقه قابل توجهی ایجاد کرده است.
در پاسخ به درخواست‌ها برای ارزیابی سریع شواهد برای اطلاع از خودمراقبتی و عملکرد بالینی، محققان روی را برای پیشگیری و درمان سارس-کوو-۲، ویروس مسئول کووید-۱۹ و سایر عفونت‌های دستگاه تنفسی ویروسی ارزیابی کردند.
زمانی که آن مرور منتشر شد، نتایج چندین کارآزمایی بالینی مرتبط هنوز در دسترس نبودند، بنابراین این بررسی کنونی شواهد موجود را به‌روز می‌کند.
این مرور شامل ۲۸ کارآزمایی بالینی شامل ۵۴۴۶ بزرگسال است که در ۱۷ پایگاه داده تحقیقاتی انگلیسی و چینی تا اوت ۲۰۲۰ منتشر شده است. هیچ یک از کارآزمایی‌ها به طور خاص به استفاده از روی برای پیشگیری یا درمان کووید-۱۹ نپرداخته است.
متداول‌ترین فرمول‌های روی مورد استفاده، قرص‌ها و سپس اسپری‌های بینی و ژل‌های حاوی استات روی یا نمک‌های گلوکونات بودند. دوز‌ها بسته به فرمولاسیون و اینکه آیا روی برای پیشگیری یا درمان استفاده شده است، به طور قابل توجهی متفاوت بود.
تجزیه و تحلیل تلفیقی از نتایج ۲۵ کارآزمایی نشان داد که در مقایسه با درمان ساختگی (دارونما)، قرص‌های روی یا اسپری بینی از ۵ عفونت دستگاه تنفسی در ۱۰۰ نفر در ماه جلوگیری می‌کند.
این اثرات برای مهار خطر ابتلا به علائم شدیدتر مانند تب و بیماری‌های شبه آنفلوانزا قوی‌ترین بودند. اما این تنها بر اساس سه مطالعه است.
به طور متوسط، علائم ۲ روز زودتر با استفاده از اسپری روی یا فرمول مایع زیر زبان (زیر زبانی) نسبت به زمانی که دارونما استفاده می‌شد، از بین رفت.
در طول هفته اول بیماری، شرکت‌کنندگانی که از اسپری زیرزبانی یا بینی روی استفاده می‌کردند، تقریبا دو برابر بیشتر از افرادی که از دارونما استفاده می‌کردند، بهبود می‌یافتند: ۱۹ بزرگسال از هر ۱۰۰ نفر دیگر، اگر از روی استفاده نمی‌کردند، احتمالا یک هفته بعد همچنان علائم داشتند. در حالی که روی با کاهش میانگین شدت علائم روزانه همراه نبود، اما با کاهش قابل توجه بالینی در شدت علائم در روز ۳ همراه بود.
عوارض جانبی، از جمله حالت تهوع و تحریک دهان/بینی، در بین افرادی که از روی استفاده می‌کردند، حدود ۴۰ درصد احتمال بیشتری داشت، اما در ۲۵ کارآزمایی که آن‌ها را تحت نظر داشتند، هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نشد.
با این حال، در مقایسه با دارونما، روی زیرزبانی خطر ابتلا به عفونت یا علائم سرماخوردگی را پس از تلقیح با راینوویروس انسانی کاهش نداد، همچنین هیچ تفاوتی در طول مدت بیماری بین افرادی که از مکمل‌های روی استفاده می‌کردند و افرادی که از مکمل‌های روی استفاده نمی‌کردند، وجود نداشت؛ همچنین اثربخشی نسبی فرمول‌ها و دوز‌های مختلف روی مشخص نبود؛ و کیفیت، اندازه و طراحی مطالعات وارد شده به طور قابل توجهی متفاوت بود.
محققان می‌نویسند: مزایای حاشیه‌ای، ویژگی سویه، مقاومت دارویی و خطرات بالقوه سایر دارو‌های بدون نسخه و تجویزی، روی را به یک جایگزین «طبیعی» برای خود مدیریتی [عفونت‌های دستگاه تنفسی]غیر اختصاصی تبدیل می‌کند.
آن‌ها می‌افزایند: روی همچنین گزینه مدیریتی را برای پزشکان در اختیار بیمارانی قرار می‌دهد که برای بهبودی سریع‌تر ناامید هستند و ممکن است به دنبال نسخه غیرضروری آنتی بیوتیک باشند.
با این حال، پزشکان و مصرف‌کنندگان باید بدانند که عدم قطعیت قابل‌توجهی در مورد اثربخشی بالینی فرمول‌های مختلف روی، دوز‌ها و راه‌های تجویز و میزان تاثیرپذیری اثربخشی تحت تاثیر اپیدمیولوژی همیشه در حال تغییر ویروس‌هایی که دستگاه تنفسی ایجاد می‌کنند، وجود دارد.
آن‌ها نتیجه می‌گیرند که چگونه روی دقیقا می‌تواند اثرات درمانی خود را بر عفونت‌های تنفسی، از جمله کووید-۱۹ اعمال کند، تحقیقات بیشتر را تضمین می‌کند.
