تیترآنی: رئیس اداره حفاظت محیط زیست آمل با اشاره به تخریب و تصرف، شانس ثبت جهانی قله دماوند را کاهش می‌دهد، گفت: ایجاد سازه‌های بتنی برای پناهگاه بدون مجوز و خودسرانه است.
وحید رضائیان در هفدهمین همایش کوهنوردان کشور به میزبانی این شهرستان، اظهار کرد: امروزه صعودهای بی‌ضابطه برخی کوهنوردان در قالب تورهای گردشگری و کوهنوردی قله دماوند نگران‌کننده است و باید مسؤولان از این صعودها جلوگیری کنند.
وی اوج صعود بدون قانون به قله دماوند را در ایام تعطیل دانست و افزود: در تعطیلات بیش از ۴ هزار نفر بدون هیچ ضابطه دست به کوهپیمایی، صعود سراسری و خانوادگی به دماوند می‌زنند که آسیب شدیدی به محیط زیست جانوری و گیاهی کم‌نظیر و نایاب وارد می‌کنند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان آمل با اشاره به اینکه نتیجه صعود دسته‌جمعی به قله دماوند رها شدن زباله و پسماند در ارتفاعات بالا و پای قله است، تصریح کرد: کوه دماوند دیگر طاقت فشار و تاب تحمل حجم بالای کوهنوردان و گردشگران را ندارد که رفتارهای غیرمسؤولانه آنها بلای جان منطقه شده است.
این مسؤول با اعلام اینکه همه افراد جامعه نسبت به حراست و حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی و خدادادی مسؤولیت بزرگ دارند، خاطرنشان کرد: وظیفه داریم تا با استفاده مسؤولانه از محیط زیست، این موهبت الهی را با کمترین تخریب و آسیب به نسل‌های آینده تحویل دهیم.
رضائیان با اشاره به اینکه در دهه ۸۰ شمسی با تأیید شورای عالی محیط زیست کشور قله دماوند به عنوان اثر طبیعی ملی و نخستین میراث طبیعی کشور به ثبت درآمد، متذکر شد: از دیگر نگرانی‌ها برای قله دماوند ایجاد سازه‌های بتنی معروف به ایگلو برای پناهگاه و اسکان کوهنوردان در ارتفاع بالای ۴ هزار و ۲۰۰ متری قله است که فدراسیون کوهنوردی بدون هیچ مجوز خودسرانه سازه‌های ناسازگار را ایجاد کرده است.
وی ارتفاع بالای ۲ هزار و ۲۰۰ متر به بالا را جزو عرصه قله دماوند دانست و خاطرنشان کرد: براساس قانون هرگونه عملیات شامل تخریب و تغییر هویت در این منطقه ممنوع است با اعلام تخلف باید برابر قانون مجازات‌های اسلامی تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده با مجرمان و متخلفان برخورد جدی شود.
رضائیان با تأکید بر اینکه تخریب و تصرف شانس ثبت جهانی قله دماوند را به شدت کاهش می‌دهد، گفت: برداشت بی‌رویه آب از سفره‌های زیرزمینی از دیگر تهدیدات جدی قله دماوند محسوب می‌شود، هماکنون میانگین جهانی برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی ۴۰ درصد است که این مسئله در برخی مناطق ایران به ۸۰ درصد و در دیگر مناطق بیشتر از آن است.
