اختصاصی سرویس اجتماعی تیتر آنی: بسیاری از مجتمع های خاص که در شهرهای مختلف به عناوین پزشکی، تجاری، اداری و … بنا شدند، در طول زمان به دلیل برخی نقل و انتقالات و سونظارت ها با تغییر کاربری به شکل های دیگر مورد بهره برداری قرار گرفتند و ماهیت اصلی ایجاد آنان به فراموشی سپرده شد.
اما برخی دیگر از مجتمع ها با وجود اینکه بر اساس سازوکار برنامه ریزی شده، به کار خود ادامه می دهند با تمسک به برخی راه گریزها، ساختار خود را به شکل مهندسی شده به سمت و سوی کسب درآمد بیشتر بدون از بین بردن ظواهر کاری خود پیش بردند.
مجتمع پزشکی و تصویربرداری نگین ساری که در بدو ایجاد با عنوان مرکز ارائه خدمات پزشکی در بسیاری از موضوعات مغفول مانده پزشکی با استفاده از روابط خاص و نفوذ سیاسی مدیریت آن راه اندازی شد و بنا داشت با ارائه خدمات خاص، میزان تردد مردم ساری را به دیگر شهرهای کشور بالاخص پایتخت کم نماید اما با هوشمندی و سوبهره برداری از ظرفیت و خدماتی که دیگر مراکز پزشکی و درمانی ساری از آن بی بهره بودند، عملا به یک بنگاه تجاری تبدیل شده که از بیماران ارتزاق می کند.
در شرایط کرونایی و در زمانی که باید اهتمام لازم از انباشت و تراکم حضور مردم در مراکز عمومی کاسته شود و با ایجاد سازوکاری صحیح از تجمع ها کم شود اما این مجتمع تجاری با نوبت دهی های بی برنامه و به شکل کلی ضمن نگه داشت افرادبیماری که درد و رنج بسیاری را در حضور چندین ساعته در این مرکز متحمل می شوند با رفتارهای غیر شان و شخصیت بیماران شرایط موجود را به آنان تحمیل می نمایند.
مجتمعی که ترجیح می دهد بیمارانی که این خدمات خاص را در جای دیگر نمی توانند دریافت کنند را به شکل غیرمنصفانه ای ساعتها در این مرکز سرپا نگه می دارند و به کسب درآمد بیشتر توجه دارند آیا نمی توانند با الگوگیری یاز برخی مراکز درمانی و آزمایشگاهی موفق ساری در نوبت دهی و الکترونیکی کردن بسیاری از امور، از این بی نظمی رها شوند؟! یا اینکه در این شرایط به کسب درآمد بیشتر می اندیشند؟!
