تیترآنی: طبیعت با تکرارهای شاد ساخته می شود و جامعه با تکرار نیرو می گیرد. سور و سرور پایان سال با حس مثبت همراه است و دلهره را از دلها می زداید. شادی و نشاط نیاز فطری بشر است و کیفیت این شادی و نشاط،جامعه را به جهت شادابی سوق می دهد و به انسجام جامعه کمک می کند.سور در زبان کردی هم به معنای رنگ سرخ و هم به معنای جشن، سرور و مهمانی است.دوری از آسیب ها و بلایا،برآورده شدن حاجات و جشن استقبال از بهار تمام چیزی است که از گذشته های دور تا به امروز فرصتی فراهم کرده تا با نگاهی متفاوت،قدم در شروع تازه ای بگذاریم.آتش و روشنی در ذهن ایرانیان،طراوت،پاکی و زندگی را تداعی می کند و افروختن آتش،راه یافتن نور و روشنایی معرفت در روح و روان است که آثار اهریمنی و نامبارکی را می زداید.چهارشنبه سوری مقدمه و پیش درآمدی بر طراوت بهار و شادی است که در گذشته در بین اقوام مختلف از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود و آیینی که در گذشته در این سور پایان سال مرسوم بود بسیار پسندیده و لذت بخش بود که از جمله ی آنها پخت آش نذری(آش ابودردا)، فال گرفتن،ریختن اسپند در آتش چهارشنبه سوری،پخش آجیل مشکل گشا و خواندن آوازها و ترانه های شاد محلی.
مردمان مناطق مختلف ایران از‌جمله گیلانی ها،تالشی ها،کردها و لک ها،بهبهانی ها، آذربایجانی ها و مینابی ها همه به افسانه ی خاتون چهارشنبه سوری معتقد بودند،به همین دلیل تا قبل از چهارشنبه آخر سال بایدنظافت منازل به پایان رسیده باشد و ظرف ها و کوزه های سفالین را کنار می گذاشتند که آنها را در روز چهارشنبه آخرسال از پشت بام به پایین بیندازند و آشی مخصوص بپزند و سفره هایی تدارک ببینند تا خاتون چهارشنبه سوری از آنها راضی باشد و برکت و سلامتی به خانه ی آنها راه پیدا کند،بنابراین این روز بر یک اصل بهداشتی نیز متکی بود.هنگامی که پدربزرگ های ما از رسم قاشق زنی و گرفتن تنقلات از همسایگان سخن می گویند،چقدر لذت بخش است،چهارشنبه سوری این آیین کهن و باستانی به قومیت خاصی تعلق ندارد و می توان آن را یک جشن ملی محسوب کرد که همه باید در کنار یکدیگر به شادی گرد آیند و آش و تنقلات این روز خاص را در کنار آتش میل کنند و به خواندن شعر و برپایی این جشن مشغول باشند.در برخی از مناطق ایران هم شیرینی های مخصوص می پزند و آن را در کوی و برزن در بین مردم تقسیم می کنند و به پیشواز از طبیعت نو و وداع با طبیعت افسرده و یخ زده بپردازند.امروزه خطر و اضطراب،جای شادی و آرامش را در این جشن باستانی و باشکوه آیینی پر کرده و برپایی این جشن کهن با آرامش و بدون مخاطره امروزه به یکی از آمال های مردم بدل شده است.بسیار شایسته است که با احترام گذاشتن و ارزشمند شمردن این آیین فرهنگ و تاریخ کشورمان را به همه معرفی کنیم و برای برپایی این جشن فرهنگ سازی های لازم صورت گیرد تا پل ارتباطی ما و گذشتگان برقرار بماند و همواره شاهد تکرار هیجانات مثبت به شکل درست باشیم و از افراط و تفریط های آسیب زا جلوگیری شود.ضرورت دارد که خانواده ها در چنین روزی با فرزندان خود همراهی آگاهانه داشته باشند و به فرزندان خود بیاموزند
که برپایی این جشن کهن به سبک سنتی و تلفیق آن با ابزارهای کم خطر و مدرن نه تنها پسندیده است،بلکه فرح و نیکی به همراه دارد و استقبال بی نظیری از بهار می باشد و از به وجود آمدن حادثه و صدمات جبران ناپذیر جلوگیری شود و طبق
آرزوی گذشتگان تمام رنگ پریدگی،بیماری و مشکلات به آتش چهارشنبه سوری سپرده شود و سرخی و سلامت و گرما به ارمغان بیاورد./دکتر مریم رضایی راد
چهارشنبه سوری(جشن عافیت و سلامت)
