به گزارش تیتر آنی به نقل از نشریه همولایتی: وقتی چارلی چاپلین فیلم سینمایی عصر حدید را با هدف نقد نظام سرمایه داری صنعتی در جهت حمایت از کارگران ، تولید و اکراننمود ، جو و فضای کارفرمایی و کارگری دچار تغییرات بسیاری شد به گونه ای که تشکل ها و انجمن های زیادی توسط افراد و گروه هایی با نیات عدالت طلبی به نفع کارگران بروز و ظهور یافت . علی رغم تغییرات زیادی که این تشکل ها در روابط کارفرمایی و کارگری ذیل قوانین ایجابی و سلبی، ایجاد نمودند اما همواره در سراسر جهان هیچ گاه کارگران نتوانستند به طور عدالتمحورانه از زیر تیغ تیز لابیگری های آشکار و مخفی کارفرمایان و مدافعان حقوق کارگران ، به سلامت عبور کنند!
اهداف فراموش شده ی انجمن ها و تشکل های کارگری
در ایران نیز اینمساله همواره مورد مناقشه بین کارگران، تشکل های کارگری و کارفرمایان بوده است. در سال های اخیر که مسائل اقتصادی به طور چشمگیرتری نظام خانوادگی را تحتالشعاع خود قرار داده، افرادی با نیات مختلف با بهره گیری از نیاز جامعه کارگری به حمایتگر ، مدافع و محافظ حقوق، به عنوان داعیه حقوق کارگران به صورت انتصابی و انتخابی ، به عنوان نمایندهی جامعهی کارگری در حوزههای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی مطرح گردیدند.
استان مازندران نیز از این قاعده مستثنی نبوده به گونه ای که حتی افرادی با شعار حمایتگری از کارگران بر کرسی مجلس نشسته یا صاحب قدرت و نفوذ در میان صاحبان کسب و کار آزاد همچنین صنایع، نهادها و اقتصاد دولتی شدند.
کوچکترین انتظار از این افراد، پایبندی به تعهداتشان در قبال اعتماد جامعه کارگری به آنان و انتخاب شدن در جایگاه حقوقی کسب شده بود . انتظاری که رفته رفته به یک حق وصول نشده تبدیل شد!!!!
فاصلهی میان اهداف اولیه تشکل ها و انجمن ها با عملکرد نمایندگان ، بیش از پیش شد و کارگران، آخرین موضوعی بودند که این نمایندگان به آن اهمیت می دادند زیرا فرصت پیگیری منافع سیاسی و اقتصادی شخصی ، به آنان فرصت رسیدگی به امور کارگران را نمی دهد!
نماینده کارگرانی که از کارفرمایان ارتزاق میکنند و کارگراران بیچاره به این امید هستند که این افراد از حقشان دفاع خواهند کرد ! که با توجه به لابی های قدرت و مافیای سرمایه که در کارفرمایی وجود دارد به راحتی این افراد به سمت کارفرمایان رفته و تنها یک اسم را به عنوان نماینده کارگران یدک می کشند و در عمل نوچه ای بیش برای کارفرمایان نیستند !!!
خیانت نماینده کارگران در مازندران
به تازگی اسنادی به این رسانه واصل شده که نشان می دهد نمایندهی یکی از انجمن ها و تشکلهای کارگری با سواستفاده از جایگاه خود، با بستن قرارداد با شرکت ها و نهادهای مختلف تحت عنوان مشاور، اقدام به لابی گری و نفوذ در پرونده های آن نهادها علیه گارگران کرده و موجب تغییر آرا به نفع کارفرما می شود !!! موضوعی مهم که بیانگر خیانت این فرد به رای اعتماد کارگران است. این فرد که از افراد منتسب به یکی از نمایندگان فعلی مجلس شورای اسلامی می باشد با این اقدام علاوه بر ضربه زدن به کارگران موجب بی اعتمادی عمومی به چنین تشکل ها و موازین قانونی رسیدگی به حقوق کارگران و در نهایت نظام و انقلاب می شود.!!
شایان ذکر است ، از این دست تخلفات تقریبا در تمامی بخشهای صنفی کارگری نهادینه شده است که فقط در مواقع نیاز و کسب آرا و جلب نظر کارگران ، به سمت کارگران سوق یافته و بعد از آن دیگر چیزی به عنوان حمایت از این قشر معنا ندارد!!
این رویکرد ظالمانه به نمایندگانی که خود را با آرای جامعه کارگری به مجلس شورای اسلامی رسانده اند نیز تسری یافته و این نمایندگان نیز در گعده های کارفرمایی برایشان نسخه پیچیده می شود و کارگران بیچاره گمان دارند که قرار است این نمایندگان برایشان کاری انجام دهند ولی دریغ از یک قدم!!
از طرفی دیگر، دولت نیز به عنوان یک کارفرمای بزرگ همواره به ضرر کارگران و به نفع کارفرمایان قدم برمی دارد.
در استان مازندران وقتی نماینده یکی از انجمنهای صنفی کارگران برای کارفرمایان نسخه ضرر رساندن به کارگر را میپیچد چه انتظاری به بهتر شدن اوضاع کارگران باید داشت؟؟!!
